Miss La Naval

kahapon nagpunta ako sa letran, la naval kasi...namimiss ko si miss la naval (tawag ni gary). she had been a great influence to us, me and my second family, koinonia de letran. masaya akong nakita siya ulit. kaso may pangit akong feeling nun. hindi na kasi sa amin ang pag organize ng pagdating niya sa letran. ever since na naging koino ako...naging devotion ko na (as well, as my kapatids in koino) ang maglaan ng time to prepare for her coming. kaso by some manipulative & insecure person whose trying so hard to put my beloved koinonia down, kinuha niya ang event na ito, noong prioress ako, di ako pumayag na sila ang magplano ng buong event, it is our activity & our own share of sacrifice na ginagawa ng member ever since..

di ko siya pinansin (the person na siyang dahilan kung bakit nawala sa amin si ms. la naval). naiinis ako sa kanya. alam ko magagalit sa akin si ms. la naval, but i can't make any move to acknowledge 'his' presence. galit pa din ako sa kanya, at sa patuloy na ginagawa niya sa pamilyang naiwan at tanging binabalikan ko sa letran. i know its not good. but i'm praying, ms. la naval is precious to me & gary (a.k.a. popoy), she (i guess) brought 'us' together. hay...

soon, babalik siya ulit sa amin...hintayin ko na lang ulit ang pagbalik mo sa koinonia, we really miss you ms. la naval..& the wonderful mem'ries i had wen ur at letran...hmmmmm...